Vandaag de raku-vazen afgewerkt. Dit is het resultaat.

Vrijdag de 28 ste juni heb ik raku gestookt samen met Annemieke Tonnaer bij Joke Dekker in Dedemsvaart. Ze heeft veel verstand van glazuren, raku-stoken blijft wel een wijze van stoken waar je weinig invloed op hebt, omdat de sterk wisselende temperatuur invloed heeft op glazuur, craquelé en op de kleur zwart.

Hier een paar foto's van het bakproces.

paardekoppen van 980 graden zetten het zaagsel in vlammen

joke dekkerannemieke tonnaer

nog roodgloeiend van binnen

 daarna snel de paardeharen erop spannen, zodat er bijzondere lijnen in gebrand worden, er ontstaan ook grijze vlakken.

Gisteren ben ik met een deel van de VBK, Vereniging Beeldend Kunstenaars naar Munster geweest, waar we in november in het Atelier Schulstrasse gaan exposeren. Naast het overleg wie waar wat gaat exposeren, waren de kunstenaars ook bezig met het voorbereiden van het straatfeest voor de middag. Dus er was in de middag een gezellige straatfeest, met een orkestje en een goochelaar. en natuurlijk bier en worst, en koffie en heerlijke maanzaadgebakjes. Suzanne had een tafel klaar staan voor monoprint. Dat is wel erg toevallig, omdat ik dit bij de open atelierdagen ook neer ga zetten, door haar opstelling van 1 plek, waar ieder om de beurt aan werkt, is er veel meer verrassing over wat er bij de ander gebeurt. Bovendien gebruikte ze uitsluitend zwarte drukinkt, dat is eigenlijk ook genoeg. Dus mijn dank, Suzanne, hierdoor is mijn idee hoe ik het aan ga pakken weer een heel stuk verder gekomen.
Hier mijn Munster-monoprint. Ik heb de mensen die om me heen stonden tijdens dit tekenen, getekend.

Eigenlijk was ie groter, maar hierboven is het sterkste deel,
helemaal is ie zo:

Gelukkig was het in mijn atelier goed uit te houden vandaag, gelukkig niet te warm.

Ik wilde verder op de vogel, maar het werd er alleen drukker door,
ik heb Afke gelukkig gevraagd een foto te maken, want er is nu geen vogel meer te bekennen.
Ik moet de foto nog even vragen, die kan ik nu niet laten zien,
wel de laatste laag, tussendoor heeft het nog allerlei vormen gehad, van bomenrij, een hoge horizon, en nu dus deze vrouw.

 door de vrouw nog meer naar voren te halen , vind ik het lijnenspel erg boeiend.

 En nog een ander schilderij die eerst allerlei kleuren had, een wilde zomertuin, is nu veranderd in een baby-hoofdje. Dit doet me denken aan de babyfluiteraar (Harvey Karp), die huilbaby's stil krijgt in 1 minuut, door luid ssssshh, sssssshh , sssssssh in het oor van de baby te zeggen, terwijl het kindje ingebakerd op buik en zij op je onderarm ligt, en je tegelijkertijd het hoofdje zachtjes wiegt.

3 kleine doekjes die ik tijdens "de nacht van de Wetenschap' in Groningen beschilderd had, heb ik vandaag voorzien van een laagje witte verf, maar zo dat de ondergrond er nog doorheen schijnt en de structuur nog zichtbaar blijft.
Op elk heb ik een gezicht geschilderd, vanuit de vorm die in de ondergrond was gevormd.

Ik ben nu erg klein aan het tekenen. Kijkend in de vlekken wat ik zie en dit dan uitwerken.
Wat zal dat zijn dat ik de ene keer het heerlijk vind om groot te schilderen en dat ik nu zo pieterputerig, maar toch met veel plezier, aan het tekenen ben. Nou ja, maakt ook niet uit, ik ben heerlijk aan het werk zo.

Ik ben Max Havelaar aan het lezen, daarin staat een verhaal over de buffel die van een arme Javaan wordt afgenomen, zijn enige bezit, en mogelijkheid om het land mee te bewerken. Rampzalig voor zo'n gezin. In mijn tekening verscheen een buffel, met een ander dier er dwars doorheen.

Vandaag bij Nelleke in haar atelier gewerkt. Ik zette een witte laag acryl over een laag oostindiche inkt heen, om vervolgens een lijndruk erover heen te zetten,
maar ik zag in het wit een kikkertje, die heb ik toen getekend, en er kwam een groot insect bij het prinsenkikkertje op de bamboestengel zitten.
Ze raakten al snel in een intiem gesprek. Het kan zo uit een boek van Toon Tellegen komen of moet ik zeggen dat het zo een verbeelding van een verhaal van Toon Tellegen zou kunnen zijn.

en daarna heb ik nog een tekening gemaakt en dat werd deze hond, dat is ook wel wonderlijk want toen ik gisteren aan het kleien was kwam er ook al een hond tevoorschijn. Ik heb nog wat moeite met hoe de poten lopen, hoe de voet aan beweegt, dus dat vraagt nog even wat studie.

Gisteren werd ik gevraagd om mee te denken over de kleurstelling en verandering van een kerk die meer als buurthuis gaat fungeren, en het is dan ineens zo leuk het beeld helder te krijgen wat precies de functie gaat worden. Is dit nog steeds religieus of juist profaan, is het gericht op de gemeenschap, en wat is dan de behoefte van de gemeenschap. Dan praktische vragen bijvoorbeeld als je voor gordijnen kiest, wat is de achterliggende doel dat je wil bereiken, moet het dan donker worden in de kerk? of is het voor de akoestiek, dus een geluiddempende functie, of alleen voor aankleding? heerlijk om me in te lezen in stukken hoe andere kerken deze verandering gemaakt hebben.

Dinsdag samen met Afke en Carola in mijn atelier gewerkt,
hier een paar werkstukken.