Gelukkig was het in mijn atelier goed uit te houden vandaag, gelukkig niet te warm.

Ik wilde verder op de vogel, maar het werd er alleen drukker door,
ik heb Afke gelukkig gevraagd een foto te maken, want er is nu geen vogel meer te bekennen.
Ik moet de foto nog even vragen, die kan ik nu niet laten zien,
wel de laatste laag, tussendoor heeft het nog allerlei vormen gehad, van bomenrij, een hoge horizon, en nu dus deze vrouw.

 door de vrouw nog meer naar voren te halen , vind ik het lijnenspel erg boeiend.

 En nog een ander schilderij die eerst allerlei kleuren had, een wilde zomertuin, is nu veranderd in een baby-hoofdje. Dit doet me denken aan de babyfluiteraar (Harvey Karp), die huilbaby's stil krijgt in 1 minuut, door luid ssssshh, sssssshh , sssssssh in het oor van de baby te zeggen, terwijl het kindje ingebakerd op buik en zij op je onderarm ligt, en je tegelijkertijd het hoofdje zachtjes wiegt.